Do gabinetu ordynatora przylegało pomieszczenie z aparatem do badań odmy płuc oraz naświetlań lampami kwarcowymi, przy pomieszczeniu z rentgenem był magazyn płyt z prześwietleń. Zauważyć należy, że aparat rentgenowski w tym szpitalu był najnowszej wówczas generacji i pierwszy tego rodzaju na Górnym Śląsku.

   Jako, że liczba pacjentów w tym szpitalu już w pierwszym roku wzrosła do 105 osób i nie mieścili się w budynku i baraku, zbudowano dalszy barak drewniany w ogrodzie. W sumie w 1924 roku leczono tu 1.589 osób, średnio było w szpitalu 81 chorych i średnio przebywali tu 19 dni. Dalszy wzrost nowo przyjętych (w 1925 - 1.661, w 1926 - 1.831) spowodował potrzebę zbudowania kolejnego baraku z 30 łóżkami oraz przekształcenia pokoi służby na sale dla chorych, zaś część personelu zamieszkała na strychu.