Przykładem takiej właśnie inicjatywy jest miasto Gliwice i powiat gliwicki. W roku 2001  Zarząd Miasta Gliwice podpisał porozumienie z Zarządem Powiatu Gliwickiego o utworzeniu wspólnego – centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego, funkcjonującego jako miejska jednostka budżetowa. Ciężar finansowy całej inwestycji przejęło na siebie miasto Gliwice, natomiast koszty bieżącego utrzymania jednostki podzielono po połowie.

   Cele, które samorządowy postawiły sobie przed utworzeniem CPR-u wykraczały jednak poza zakres ustawy. Utworzyć dla powiatów: grodzkiego i ziemskiego zintegrowany system ratowniczy, stworzyć sprawny i dobrze wyposażony ośrodek koordynujący działania ratownicze w sytuacjach codziennych, a także w sytuacjach kryzysowych, rozszerzyć zakres współpracy centrum o podmioty, instytucje i pogotowia techniczne współdziałające w działaniach ratowniczych.

   Pomimo braku odpowiednich regulacji ustawowych Prezydent Miasta Gliwice zawarł stosowne porozumienia z dyrektorami i komendantami służb ratowniczych oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, które regulowały zasady funkcjonowania stanowisk dyspozytorskich w Centrum, a także stronę finansową przedsięwzięcia.

   W gliwickim centrum pełnią służbę całodobowo dyżurni: Pogotowia Ratunkowego (2 osoby), Państwowej Straży Pożarnej (2 osoby), Policji (2 osoby), Dyżurny Miejski (1 osoba), Straży Miejskiej (1 osoba). Centrum obsługuje zgłoszenia kierowane na numery alarmowe 997, 998, 999 oraz 112 z terenu miasta i powiatu gliwickiego. Przy głównej sali dyspozytorskiej wydzielono 2 pomieszczenia do koordynacji działań ratowniczych oraz do wzmacniania obsad dyspozytorskich. W jednostce przygotowano również zaplecze do pracy miejskiego i powiatowego zespołu reagowania kryzysowego z przestronną salą sztabową oraz pomieszczeniami dla zespołów zadaniowych. Pomieszczenia administracyjne  wykorzystywane na co dzień  są przygotowane również na sytuacje szczególne; są  przystosowane do funkcjonowania jako dodatkowe stanowiska dyspozytorskie do Dyżurni Centrum w codziennej pracy wykorzystują specjalistyczne oprogramowanie wspomagające pracę w zakresie: obsługi zgłoszeń, wymiany informacji o zdarzeniach pomiędzy stanowiskami, alarmowania i dysponowania zespołów wyjazdowych oraz dostęp do różnych baz danych. Bardzo ważnym narzędziem wspomagającym pracę dyżurnych jest mapa numeryczna obsługiwanego terenu wraz z systemem pozycjonowania pojazdów GPS. Komunikacja pomiędzy Centrum a punktami wyjazdowymi służb (16 punktów) realizowana jest drogą radiową, telefoniczną a także poprzez sieć teleinformatyczną.

   Średnio w ciągu roku gliwickie centrum odbiera ok. 560 tysięcy wywołań telefonicznych, z czego ponad 107 tysięcy obsługują bezpośrednio dyspozytorzy medyczni.

Średnio co 57 sekund dzwoni telefon alarmowy…

   Na bazie 3-letnich doświadczeń związanych z funkcjonowaniem Centrum, można jednoznacznie stwierdzić, że pomimo różnorodnego i bardzo nowoczesnego wyposażenia, aplikacji wspomagających pracę, jedną z największych zalet centrum jest : zintegrowanie pracy dyżurnych różnych służb i stworzenie zgranego zespołu profesjonalnie obsługującego wezwania o pomoc oraz wspólnie organizującego akcje ratownicze. Każdy z nich dysponuje specjalistyczną, fachową wiedzą z dziedziny ratownictwa i bezpieczeństwa, co w efekcie pracy zespołowej stanowi ogromny potencjał, który należy optymalnie wykorzystać w procesie organizowania zintegrowanego systemu ratowniczego; zintegrowanego zarówno na etapie przyjęcia zgłoszenia i organizowania akcji ratowniczych, jak również w trakcie prowadzenia bezpośrednich działań ratowniczych i koordynacji tych działań.