Pocysterski kościół p.w. Łaski NMP otrzymał w 1998 roku tytuł Bazyliki Mniejszej p.w. Wniebowzięcia NMP.
Wielkie wrażenie robi XVIII-wieczna rozrzeźbiona fasada bazyliki. Nad wejściem znajduje się rzeźba NMP Niepokalanej, a po jej obu stronach sceny "Zwiastowania" i "Nawiedzenia". Ponadto na fasadzie umieszczono nadnaturalnej wielkości postacie świętych, aniołów i "geniuszy". Całość wieńczy grupa Trójcy Świętej. Autorami rzeźb są Józef Lachel, Antonio Dorasil i Feliks Maksymilian Brokof.

   Niemniej bogate jest wnętrze bogato zdobione rzeźbami i freskami J. Neunhertza, również pochodzącymi z XVIII wieku. W ołtarzu głównym znajduje się najstarszy obraz maryjny w Polsce i jeden z pięciu najstarszych w Europie wizerunek Krzeszowskiej Madonny z XIII w., pamiętający fundatorów opactwa (obraz został ukoronowany w 1997 przez Jana Pawła II). Powyżej niego znajduje się wielki barokowy obraz Piotra Brandla ukazujący wniebowzięcie NMP i posągi przedstawiające wszystkie 9 chórów anielskich. Ołtarze boczne poświecone są poszczególnym świętym. Większość obrazów jest autorstwa Feliksa Antoniego Schefflera. Stalle wykonane ok.1735 r., zostały w XIX w. zdekompletowane i przemieszczone. Obecnie zlokalizowane są na skrzyżowaniu transeptu. Znajdujące się w nich rzeźby figuralne przedstawiają cztery grupy świętych, których liczbie odpowiada 48 siedzisk, nad którymi górują aniołowie. Stalle wzbogacone są płaskorzeźbami i monochromicznym malarstwem.