|
Uroczystość
jubileuszowa z okazji pięćdziesięciolecia sprawowania urzędu
przez Królewskiego Głównego Inspektora Hutniczego Pana J.W.O.
Schulze
Eisengiesserei
bei Gleiwitz (Odlewnia Żelaza przy Gliwicach) dnia 1 kwietnia
1839 (streszczenie)
Der Oberschlesische Wanderer, nr
14 z dnia 8 kwietnia 1839 r.
„Tylko niewielu ludziom dane jest osiągnąć tak
wzniosłą i wzruszającą uroczystość jaką jest pięćdziesięciolecie
sprawowania urzędu, a cóż dopiero kiedy to rzadkie święto
obchodzi człowiek który poprzez swoją sumienność
i
prawość pełnienia państwowej służby oddziałuje nie tylko na
najbliższy krąg, ale na całą prowincję. (...) Pierwszym urzędnikiem
tego wspaniałego zakładu jest ten szanowny jubilat który od 50
lat swej ojczyźnie w każdej sytuacji, w dobrych i złych czasach
wszystkie swe siły poświęcał. Nie sposób opisać czego dokonał
ten 68-letni starzec (!) od chwili założenia Królewskiej
Odlewni – jedno tylko trzeba powiedzieć, że Odlewnia Żelaza
poprzez Niego i dzięki
Niemu stała się tym czym jest, a jest znaną nie tylko w Europie
ale i w innych częściach świata. W dziele swym wspomagany przez
innych godnych i szlachetnych mężów żył jak przyjaciel pośród
przyjaciół, a teraz jak ojciec wśród swych dzieci, gdyż urzędnicy,
którzy tym zakładem z nim kierują po części są Jego
wychowankami. Jego wzrok kierował się nie tylko na odlewnię żelaza,
ale i na inne instytucje, które z biegiem czasu w Gliwicach
powstawały. Czynnie działał On przy zakładaniu katolickiego
gimnazjum w Gliwicach, a także przy tworzeniu gminy ewangelickiej
i Szkoły Hutniczej, która już dwie klasy i dwóch nauczycieli
posiada...”
W przeddzień uroczystości komendant stacjonującego w
Gliwicach 2 Regimentu Ułanów „zaskoczył” jubilata
życzeniami i muzyką wykonaną
przez korpus trębaczy regimentu. W sam dzień jubileuszu
najpierw otrzymał od dzieci i krewnych okolicznościowe wiersze i
prezenty z powinszowankami. Następnie o godzinie 10.00 do domu który
na tę uroczystość był udekorowany wstęgami i girlandami oraz
napisem „Jubilat J.W.O.Schulze 1789-1838”, przybyli
nadradcy Reil i Lehmann wręczając królewską nominację na
stanowisko Nadradcy Górniczego, urzędnicy Huty natomiast
sprezentowali mu przepięknie wykonany srebrny puchar. Uczniowie i
uczennice Szkoły Hutniczej wykonali pieśń jubileuszową, której
tekst wyhaftowany na atłasie wręczyli swojemu dobroczyńcy. Po
nich powinszowania składali m.in. starosta von Gröling, dyrektor
gimnazjum dr Kabath, superintendent Jacob, proboszcz Hänsel, oraz
przedstawiciele magistratu i innych urzędów. Następnie przed
domem jubilata pojawił się orszak siedemdziesięciu kilku galowo
ubranych hutników, pod wodzą dyrektora Kalide i naczelnik
Chuchul wygłosił mowę. Jubilatowi wręczono jego popiersie
odlane w żeliwie i pobrązowione (do odlewu symbolicznie użyto
metalu z pierwszego oraz ostatniego odlewu w Hucie), które następnie
umieszczono w Urzędzie Hutniczym. W tym uroczystym dniu wielkie
piece, których pracą Schulze kierował były iluminowane.
Po południu, o 14.00 przyjaciele i goście – około
70 osób zgromadzili się przy uroczystym posiłku w gospodzie
hutniczej.
tłum. Irek Czaja |
