Był wybitnym znawcą formacji triasowej, a od 1861 członkiem zespołu
opracowującego mapę geologiczną Górnego Śląska pod kierownictwem F.
Römera. W
1866 roku habilitował się w Akademii Górniczej. Od 1871 roku jako
profesor mineralogii i geologii wykładał na politechnice w Stuttgarcie.
Ogłosił wiele prac z dziedziny badań geologicznych, także dotyczących
Górnego Śląska. Zajmował się także badaniem ruchów tektonicznych
skorupy ziemskiej.
W roku 1900 stracił wzrok i wycofał się z działalności
naukowej i pedagogicznej. Jego nazwisko upamiętnia m.in. nazwa rodzajowa
triasowego liliowca.
|